Podejrzewam o zdradę

Po raz kolejny użerałem się dziś z urzędniczym systemem. A zaczęło się tak:
Pojechałem do jednego z dwóch polskich "miast marzeń", no bo skrobiąc się po swojej łysince przypomniałem sobie, że kończy mi się polisa ubezpieczeniowa. Z hukiem Renegata wpadłem do PZU, by dowiedzieć się jaka czeka mnie przyjemność finansowa. Uroczo wyglądający pan z brzuchem tak wielkim, że zasłaniającym mu spojrzenie na kolana i inne części ciała przewrócił swoje gałki oczne i burknął - siąc sześset szterdziści dwa.
-No a dlaczego nie uwzględniono mi dotychczasowej zniżki?
-Bo jej pan jeszcze nie ma!
Przyjąwszy pozycję podobną do tej, którą poniżej zaprezentował Pele z filmu Job powiedziałem, że ani mi się śni płacić tyle i żądam wyjaśnień.

A gdzie moje zniżki do cholery? - myślę sobie. No ale nic, próbuję przedstawiać swoje teorie na to, co się mogło stać z 35%-owym rabatem za brak szkody. Facet zaczyna gdzieś się rozglądać, nie słucha wcale tylko przytakuje.
O ty gadzie jeden perfidny! - znów odezwał się mój umysł. Ja ci pokażę!
Terroryzując cały budynek przedstawiłem swoje żądania - chcę rozmawiać tylko i wyłącznie z przełożonym tego człowieka, a po drugie sprawa ma być szybko wyjaśniona, bo się spieszę.
Znalazł się przełożony, znalazł się czas dla mnie i ostatecznie znalazły się zniżki.
Można? Owszem, że można. Tylko jeśli nie chce się urzędasowi ruszyć dupy ze stołka (który zdobył jeszcze w czasach komuny i to za sprawą jakiegoś dobrze ustawionego wujka), a zamiast tego woli pomamrotać i zasłaniać się niemożnością sprawdzenia podstawowych informacji typu zniżka to wychodzą takie niepotrzebne incydenty.
I nie wkurzyłem się tyle na tego faceta, ale na bezczelność, z jaką człowiek się spotyka podczas wizyty w placówce publicznej. Skandal no.
Znalazłem piosenkę, dzięki której ożywam dzisiejszego wieczora.
Ale mam ochotę potańczyć z kimś przy niej (to znaczy wybawić się za wszelkie czasy). To taki cud rodzynek rock'n'rolla.

Would you like to dance with me?